Vinnaren av U18: – Trening er min beste medisin

For å halda barneleddgikta i sjakk må ho ta cellegift ein gong i veka. Likevel er Martine Blomberg overtydd om at treninga er viktigaste medisin.

Vinnaren av Os & Fusapostens U18 – Rein lidenskap-konkurranse møter oss i døra i Hjertlandsvegen på Søfteland. 16-åringen veit ingenting om at me kjem.

– Nei, er det sant. Å så utruleg moro, er hennar spontane reaksjon medan ho får overrekt blomar og vinnarsjekk frå redaktør Jostein Halland.

– Var det ingen i heimen som røpte at det var noko på ferde?

– Eh, pappa var litt på det at eg måtte halda meg inne, men eg visste jo ikkje kvifor han spurde, smiler den sjarmerande og vitale ungjenta.

Jaktar fleire NM-titlar

Sju år etter at ho starta å dansa, og fire år etter at underteikna intervjua ho første gong, er Martine blitt ein etablert toppdansar i freestyle-sirkuset i Noreg. Ein visitt på jenterommet i andre etasje viser til fulle kva den glade dansaren har prestert dei siste åra.

– Eg ser du har måla veggene svarte. Det gjer seg, det?

– Ja, pokalane kjem godt til rette på den veggen der, ler ho.

Å, for ei samling!

– Det er blitt nokre premiar. Oppe til venstre ser ein NM-tittel-pokalane eg tok som 11-åring. Eg var for ung til å kunna kalla meg noregsmeister, men det var jo det eg var.

Siste NM-tittel tok ho i champ-klassen for 14-16-åringar i 2016. I 2019 jaktar ho ny NM-tittel.

– Sidan starten av 2017 har eg konkurrert på det høgste nivået i Noreg – eliteklassen. Målet for denne sesongen er å ta gull i elite for 16-18-åringar, slår ho fast.

Kontroll på sjukdomen

Skal ho lukkast, må ho kunna trena jamt og trutt framover, og ikkje bli unødig hefta av sjukdomen.

– Eg held smertene og utfordringane med leddgikta i sjakk med cellegift. Ei sprøyte i veka, fortel Martine, før ho legg til.

– Me kan ikkje ta noko dansebilete, for eg tok sprøyta i går kveld og blir så lett kvalm i tida etter.

– Det må vera utfordrande?

– Ja, men eg er van med det.

– Korleis hadde du hatt det om du ikkje hadde teke cellegift?

– Vanskeleg å seia, men eg hadde nok ikkje kunna konkurrera. Eg tek også ein ny bio-medisin som hjelper med å halda sjukdomen i sjakk.

– Du trenar kvar dag. Kva har det å seia? Blir ikkje du verre av det?

– Nei, tvert imot. Treninga er den beste medisinen. Det får meg gjennomvarm i heile kroppen, strekkjer ut ledd og styrkjar musklane rundt ledda. Dessutan gjer trening meg i godt humør, og det er viktig, ler Martine.

Gode hjelparar og vener

Medan me sit og pratar må ho stadig «klypa» seg i armen og kikka litt ekstra på blomane og sjekken på 10.000 kroner som ligg på kjøkenbordet.

– Trenaren min, Mari Axelsen, skal i alle høve ha halvparten av æra for at eg har nådd så langt som eg har gjort. I tillegg må eg få takka mamma og pappa, som har støtta meg så godt heile vegen. Utan dei kunne eg ikkje drive med denne sporten. Det er sikkert.

– Du fekk over 5.000 stemmer. Korleis er det mogleg?

– Haha, eg veit ikkje. Det er heilt utruleg.

– Men du mobiliserte litt?

– Jaudå, me fekk med mange frå dansemiljøet. Det hyggjelege var at fleire av konkurrentane mine hjelpte til. Dei unna meg denne premien, samstundes som me bruker å hjelpa kvarandre fram, også for å fremja sporten.

– Stemmene kom ikkje berre frå Bergen?

– Nei, eg hadde også vener i Oslo som delte videoen. Eg er takksam for alle som hjelpte til.

Støtte til reise

Alt i februar er Martine klar for ny konkurranse i freestyle. Konkurransen går på Austlandet.

– 99 prosent av konkurransane er der, så i snitt reiser eg bort ein gong i månaden.

– Premien her held kanskje til to turar?

– Ja, dei kan gjerne gjera det. Om ikkje eg kjøper ny konkurransedrakt.

– Ei slik drakt kostar vel litt?

– Ja, dei ligg på rundt 10.000 kroner. Eg liker i grunnen ikkje dei så veldig godt. Eg synest dei er litt «too much», men slik er no denne sporten. Skal ein hevda seg, så må ein ha det rette utstyret.

– Så pengane kjem uansett godt med?

– Det er heilt sikkert. Tusen takk, og takk til alle som har stemt på meg.

kenneth.svenningsen@osogfusa.no