Når alarmen går

Me kjenner på at tilbodet ikkje vert trygt nok når krisa står på.

Det er gledeleg at ny vurdering av legevaktordninga ser ut til å sikra vidare drift av legevaktstasjonen i Eikelandsosen. Det er både klokt og framtidsretta. Men me er forundra over at utrykkingar frå legevakta på Moberg skal vera med lege og ekstra sjukepleiar/legebilsjåfør, men frå Eikelandsosen skal legane køyra ut åleine.

Kanskje er det fleire oppdrag ut frå Moberg, men når alarmen går for mogleg hjartestans eller kritisk ulukke i t.d. Hålandsdalen, krev det same kommunikasjon og førebuinga som tilsvarande på Os-sida. Så me kjenner på at tilbodet ikkje vert trygt nok når krisa står på.

Når alarmen går for raud respons, krev det at sjåføren er fullt merksam på køyringa, køyretøyet og trafikken og ikkje samstundes må bruka ulike kommunikasjonssystem for å halda kontakt med andre etatar/tenester. Det skulle ikkje vera naudsynt å minna om veglengder og -standardar i Eikelandsosen sitt område. Det er både lengre og oftast dårlegare enn i Moberg sitt område.

For oss austom fjorden kjennest dette ikkje som likeverdige tilbod. Me vil ha opplagte og førebudde legar, og den sjåførordninga som har fungert godt ei tid, sikrar at vaktlegen har med seg akutthjelpar.

Fusabrølet ber kommunen saman med aktuelle partar sjå på ei revidert organisering av sjåførordninga, slik at folk austom kan kjenna seg ivaretekne når alarmen går.

Mette Holmefjord Olsen

Fusabrølet si arbeidsgruppe