Ein treng ikkje vera rakettforskar for å forstå at Fusa vert sitjande igjen med lite på lang sikt
Lat oss få eksterne og uavhengige aktørar til å greia ut kor utfordrande økonomien blir.
Det ser ut som samtlege politikarar trur at innbyggjarforslaget handlar om at det er fjerna for mange arbeidsplassar på kommunetunet i Eikelandsosen. Det er feil. Det er frykta for tap av sjølvstyre og lokaldemokrati i den minst befolka, men største geografiske delen av kommunen, som direkte og indirekte over tid vil gje denne delen av kommunen dårlegare tenester og tap av arbeidsplassar.
«Nils-Anders Nøttseter synest det er spesielt av Peter-Hans de Zwarte (Sp) å løfta initiativet kort tid etter at eit tilsvarande initiativ frå SV vart nedstemt i budsjettdebatten i desember», står det å lesa i Os & Fusaposten.
Initiativet til SV kom plutseleg inn frå sidelinja under budsjettmøtet, og vart behandla fort og gale. Dette er ei særs viktig sak for Fusa-delen av kommunen, og av respekt for denne delen, lyt ein gje ei slik sak ei skikkeleg behandling, og ikkje som eit lite komma på eit referat.
«Hadde vi visst det vi veit i dag, trur eg ikkje det hadde vorte fleirtal for ei samanslåing», kommenterer Nøttseter vidare.
Dette viste me, men ingen ville høyra på det øyret.
Alse Olsen (SV) «trekkjer fram Jettegryto barnehage, undergangen på Rød og trafikksikring av skulevegen på Baldersheim som døme på det motsette.»
Artikkelen held fram under annonsen.
Undergangen på Rød og trafikksikring på Baldersheim var allereie vedtekne av Fusa kommune, og skulle berre mangla at vart gjennomført.
Etter valet i 2023 vil dynamikken vera heilt annleis. Ein treng ikkje vera rakettforskar (Søviknes sin tidlegare ordbruk) for å forstå at Fusa-delen vert sitjande igjen med lite på lang sikt.
«I 2016 røysta Djuvik, som Frp-representant i Fusa kommunestyre, for samanslåinga. Han meiner framleis det var rett avgjerd og peikar mellom anna på fordelane ved å ha større fagmiljø.»
Større fagmiljø kan ein ta med vidare i ein delt kommune, gjennom interkommunale samarbeid. Dette er ikkje nødvendigvis god Sp-politikk då ein mistar noko sjølvstyre over einingane, men samstundes er lovpålagte tilbod lovpålagte, og burde i utgangspunktet vore styrte og betalte i sin heilskap av staten, og ikkje kommunane.
Marie Bruarøy seier at «No skal ikkje eg forskottera ei politisk sak som kjem til behandling over sommaren, men eg synest det er tungt å bruka energi på noko som eg ikkje opplever at det sitjande kommunestyret har ytra ønske om».
Kommunestyret er til for innbyggjarane, og eit innbyggjarforslag er til for at innbyggjarane skal få fram saker uavhengig av kva politikarar ynskjer å bruka energi på. Har Bruarøy gløymt at ho sit i politikken for innbyggjarane sin del og ikkje for sin eigen?
Artikkelen held fram under annonsen.
Søviknes kommenterer at «Med andre ord, startar ein på «scratch» vil det vera ekstremt utfordrande økonomisk for Fusa. I tillegg vil det, i alle fall i ein overgangsfase, vera svært ressurskrevjande og belastande for dei tilsette. Dei tilsette har dei to siste åra arbeidd med ei samanslåing prega av pandemi, og så skal ein rett inn i ein ny, tung organisasjonsprosess».
Lat oss få eksterne og uavhengige aktørar til å greia ut kor utfordrande økonomien blir. Kanskje det løner seg å skilja seg om ein ser i eit langt perspektiv. Og ja, ein ny runde med omorganisering vil verta svært belastande for dei tilsette. Difor lyt dei langsiktige fordelane vega tungt om ein går for ei ny omorganisering.
La meg minna om å lesa ordlyden i innbyggjarforslaget på nytt, slik at ein vert påminna at her er fleire alternativ og ikkje berre eit spørsmål om deling:
«Bjørnafjorden kommune skal engasjera eksterne og uavhengige aktørar til å greia ut moglegheita for oppløysing av Bjørnafjorden kommune tilbake til kommunane Os og Fusa.
Særskild viktig er kva økonomiske rammer inntektssystemet vil gje dei to kommunane, og estimera kostnad ved tilbakeføring.
I utgreiinga skal ein òg sjå på moglegheiter for samarbeid og interkommunale selskap, slik at ein framleis kan ha stordriftsfordelar og ivareta gode fagmiljø.
Artikkelen held fram under annonsen.
I tillegg må alternative måtar å drifta og organisera ein kommune på, slik at ein held sjølvstyret på båe sider av kommunen, utgreiast. Trass i at dette kan vera tungt nybrotsarbeid ingen tidlegare har gjort, lyt ein her la eksterne aktørar utfordrar fantasien og tenkja nytt.
Etter dette skal innbyggjarane få seia sitt gjennom ei rådgjevande folkerøysting om ein:
- Vil halda på dagens Bjørnafjorden kommune
- Gå tilbake til kommunane Os og Fusa
- Eller, om ein finn det, gå for ein nybrots måte å halda sjølvstyret på båe sider av fjorden på»
Til slutt vil kontrollutvalet sin varsla forvaltningsrevisjon berre sjå på eit lite saksområde. Det kan ein lesa i saka som var lagt fram no i april:
«Da avgrenser/spisser vi tjenesteområdene i forvaltningsrevisjonsprosjektet til «basistjenester innenfor» tjenesteområdene:
• NAV: økonomisk sosialhjelp, bostøtte og husbankens ordninger knyttet til lån/tilskudd
• Bustadkontoret: tildeling av boliger (omsorgsboliger,
• Avdeling for forvaltning og koordinering: tildeling av tenester i funksjonshemma og tilgang på fastleger og legevakt.
Det betyr at ordinære pleie- og omsorgstjenester til eldre i utgangspunktet ikke vil bli undersøkt, men vi vil intervjue koordinatoren for SIO-prosjektet og ellers vurdere i hvilken grad tjenester til eldre bør tas med, dersom vi i intervjuer eller dokumentstudier finner det naturlig».
Dette svarar ikkje på det 932 innbyggjarar har spurt om!
Peter-Hans de Zwarte
Kommunestyrerepresentant